U capèl ad pàja*

 

“Mùstar d’õn bagài” lé l’am dśìva,

ma péna me só u bèn c'am vurìva.

A ma ninèva ẽnsa bãnca da fiulèn

Tàca a stüva cõn parparà i fasèn.

 

Da Custabiancóna  a nàva a Culëtta

seimpar a pé o cõn a vérda biciclëtta.

Ẽnti cãmp con sö õn capél grãnd ad pàja,

con tütt u sò lavù as meritàva õna mdàja.

 

Õna nònna tuttofare, ẽn cüśéna õn amùr.

I sò süg meravigliùś, ẽn sal fög par di ùr.

A dumìnca l’àg spetàva, par lé séram õn rgàl

tütt’ẽnséma as partìva, par la mëssa a Grupàl.

 

A tò mdàja cara nonna a lé u tò unùr

tütt e vìtt fàtt cõn Gianètu, e u vos sudùr.

S'àg pẽns am végna adòs la nustalgìa,

ma u tò eśẽmpi ad vita u m’ãndrà mai via.

 

Claudio Gallini

 

 * Il dialetto di questa poesia è quello groppallino, ma con le sfumature tipiche di Coletta.